პრეზენტაციის შეფასების რუბრიკა

კრიტერიუმი	დამწყები	განვითარებადი	კვალიფიციური	ექსპერტი
შინაარსის შესაბამისობა საპრეზენტაციო თემასთან	პრეზენტაციის ში­ნაარსი არ შეესაბამე­ბა თემას	პრეზენტაციის ში­ნაარსი ნაწილობრივ შეესაბამება თემას	პრეზენტაციის შინაარსი მეტწილად შეესაბამება თემას	პრეზენტაციის შინაარსი სრულიად შეესაბამება თემას
საკითხის ცოდნა/გააზრება	მოსწავლე ვერ ამჟღავნებს საკითხის ცოდნას	მოსწავლე ნაწი­ლობრივ ამჟღავნებს საკითხის ცოდნას; ნათელია, რომ სიღრმისეულად არა აქვს გააზრებული საკითხი, რადგან უჭირს სათქმელის საკუთარი სიტყვებით გადმოცემა; უჭირს დასმულ კითხვებზე პასუხის გაცემა.	მოსწავლე მეტწილად ამჟღავნებს საკითხის ცოდნას; ნათელია, რომ მეტწილად გააზრებული აქვს საკითხი, რადგან ძი­რითადად ახერხებს სათქმელის საკუთა­რი სიტყვებით გად­მოცემას; ძირითადად ახერხებს დასმულ კითხვებზე პასუხის გაცემას.	მოსწავლე ამჟ­ღავნებს საკითხის სრულყოფილ ცოდ­ნას; ნათელია, რომ საკითხი გააზრე­ბული აქვს სიღრ­მისეულად, რადგან კარგად ახერხებს სათქმელის საკუთა­რი სიტყვებით გად­მოცემას; სწორად პასუხობს დასმულ კითხვებს.
ინფორმაციის ორგანიზებულობა/ლოგიკური კავშირი საკითხებს შორის	წარმოდგენილი ინფორმაცია არ არის ორგანიზებული/არ ჩანს ლოგიკური კავშირი საკითხებს შორის.	წარმოდგენილი ინფორმაცია ნაწი­ლობრივ ორგანიზე­ბულია/ნაწილობრივ ლოგიკურია კავშირი საკითხებს შორის.	წარმოდგენილი ინ­ფორმაცია მეტწილად ორგანიზებულია/ ჩანს ლოგიკური კავშირი საკითხებს შორის.	წარმოდგენილი ინფორმაცია კარგად ორგანიზებული/ კავშირი საკითხებს შორის სრულიად ლოგიკურია.
საუბრის მანერა და კონტაქტი აუდიტორიასთან	მოსწავლე არ არის თავდაჯერებული და უჭირს სათქმელის მკაფიოდ გადმოცემა; არ ამყარებს თვალით კონტაქტს აუდიტო­რიასთან; საუბრისას აკეთებს ხანგრძლივ პაუზებს ან ძალიან ხშირად იყენებს საუბ­რის შემავსებელ ისეთ სიტყვებს როგორიცაა „ისა“, „რა ჰქვია..“	მოსწავლეს საუბრის დროს აკლია თავდა­ჯერებულობა; საუბ­რის ტემპი ზოგჯერ ძალიან სწრაფია; ზოგჯერ აკეთებს ხანგრძლივ პაუზებს; საუბრობს ჩუმად ან ზედმეტად ხმამაღლა; უჭირს აუდიტო­რიასთან თვალით კონტაქტის დამყარე­ბა; ხშირად იყენებს საუბრის შემავსებელ ისეთ სიტყვებს, რო­გორიცაა „ისა“, „რა ჰქვია..“.	მოსწავლე საუბრის დროს მეტწილად თავდაჯერებულია და მკაფიოდ გადმოს­ცემს სათქმელს; საუბრის ტემპი და ტონი მეტწილად ოპტიმალურია; ძირი­თადად ინარჩუნებს თვალით კონტაქტს აუდიტორიასთან; ზოგჯერ იყენებს საუბრის შემავსებელ ისეთ სიტყვებს, რო­გორიცაა „ისა“, „რა ჰქვია..“.	მოსწავლე საუბრობს თავ­დაჯერებულად და მკაფიოდ; საუბრის ტემპი და ტონი ოპტიმალუ­რია; ინარჩუნებს თვალით კონტაქტს აუდიტორიასთან; იშვიათად ან თითქ­მის არასდროს იყენებს საუბრის შემავსებელ ისეთ სიტყვებს, როგო­რიცაა „ისა“, „რა ჰქვია..“.